Pagina's

donderdag 7 maart 2013

Vijf jaar alweer...........

Een gewone donderdag, maar vijf jaar geleden om vier uur kwam de huisarts en heeft mijn Adri authenasi  gedaan.
Als het leven overleven word en niet niet meer aangeraakt kan worden van de pijn, komt dit besluit.
Wij wisten dit al wel vijf dagen toen hoor en het is een heel verdrietige en mooie week geweest.
Iedereen komt nog langs die dat kunnen, moeilijk voor die mensen eigenlijk, maar zo waardevol.
Donderdag die dag ervoor zijn al zijn collega's nog bij hem geweest en hebben ze nog allerlei herinneringen opgehaald.
Hij had zelfs nog een collega beet met iets, waar ze toen nog om moesten lachen.
Dus je wist dat ik het was en je had me door, erg gezellig met elkaar.
Maar dan komt er een tijd van gaan en sta je met huilende volwassen mannen om je nek, ze te troosten.
Ze zeiden nog nu sta jij ons te troosten hoe gek is dit.
Maar ons gezinnetje is er naar toe gegroeid en hadden het aan zien komen. Wilde deze lijdensweg niet voor hem en begrepen zijn besluit.
Ja belangrijk voor hem dat we het alle drie, ik en twee zoons mee eens waren en achter hem stonden.
Hij wilde beslist niet dat de jongens toen 17 en 20 jaar er mee zouden zitten erna.
Maar zelfs jongste vond dat het goed was en dat pa al zolang had volgehouden.
Laatste dag zijn we als gezin alleen bij hem geweest en laatste uur met zus van hem en zwager koffie gedronken en allemaal herinneringen opgehaald van de kinderen van hun en ons.
Eigenlijk zo mooi en vreemd genoeg gezellig, maar om vier uur kwam de huisarts en blies zijn kaarsje uit.................................


Heel vreemd eigenlijk was vanmiddag in de tuin aan het ruimen en ben gestopt en vond het genoeg voor buiten vandaag. Neem een bak koffie en ga zitten en het was precies vier uur.
Ja denk je dan..................hoe kan dit.

Maar morgen weer vrijdag en we gaan weer door hoor, samen met mijn lieve knullen.
Allemaal weltruste voor straks en ik neem nog een wijntje en denk nog even na.
                          ............................liefs.Conny....................................